|
|
به نام خداوند
بخشنده و مهربان |
|
هنر...کلمه ای به
وسعت تمام هستی ، که معنایی بر آن متصور نتوان شد. |
|
هنر چیست؟
هنرمند کیست ؟ چه کسی می تواند موجودیت هنر را انکار
کند، حال آنکه بی هنر |
|
هیچگاه زندگی
نتوان کرد و به آرامشی که آدمی از ازل تا ابد در پی آن
است، دست نتوان یافت. |
|
گزاف نیست
اگر بگوییم ، آنانی که هنرمند و هنر او را پوچ می
شمارند، در حکم جنگ با خداوند، |
|
عَلَم طغیان
بر می افرازند... |
|
که خداوند ،
هنرمند ترین ِ صورتگران است. |
|
بزرگترین ِ
نوازندگان است. |
|
خلاق ترین ِ
جسم دهندگان و چیره دست ترین ِ نویسندگان است... |
|
آری...او
هنر محض است و بی شک آن هنری که از مخلوقش ساطع می
شود، تنها گوشه ای |
|
از تجلی هنر
اوست. موهبتی که
تنها در اختیار عده معدودی به طور کمال جلوه گر می
شود. |
|
اما همان عده
معدود، لذتی وصف ناپذیر را برای جمعی کثیر فراهم می
آورند. |
|
بیایید اگر
نمی توانیم موجبات آرامش دیگران را فراهم آوریم، از
زیبائی آرامشی که هنر به ما |
|
می بخشاید،
روی گردان نباشیم...
ما در آرزوی آرامش شما هستیم. |
|
|